12. Andolsun ki Allah, İsrailoğullarından kesin bir söz almıştı. Biz onların arasından (halkının durumunu bilen ve düşmana karşı (Kenan’da) güvenilir olan) on iki garantör/müfettiş gönderdik. Allah şöyle buyurdu: “(Ey İsrailoğulları!) Ben sizinle beraberim. Eğer namazı kılarsanız, zekatı verirseniz, peygamberlerime inanırsanız, onlara yardım ederseniz ve Allah’a güzel bir borç verirseniz (Allah yolunda harcayın ve Allah yolunda ihtiyaç sahiplerine yardım ederseniz), elbette sizi affederim. günah işleyin ve sizi altından ırmaklar akan cennetlere sokun. “Sizden kim bundan sonra (yani Allah’a söz verdik” dedikten sonra) inkar ederse, o kesinlikle doğru yoldan sapmıştır.” [bk. 5/20-25]
13. Anlaşmalarını bozmalarından dolayı onlara lanet ettik ve kalplerini katılaştırdık. Peygamber Efendimize ait olan kelimeleri ve Tevrat’ın diğer hükümlerini yerlerinden çıkarıp değiştiriyorlar (krş. 4/46). Uyarıldıkları şeylerden faydalanmayı da unuttular (terk ettiler) ve arzularının peşinden gittiler. (Resûlüm!) Birkaçı hariç, onların hainliğini her zaman görürsün. Yine de onları affedin ve görmezden gelin! Şüphesiz Allah, ehil olanları sever.
51. Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları veli (sırdaş, dost ve yönetici) edinmeyin. Onlar (fakat) birbirlerinin yardımcıları ve yardımcılarıdır (ve İslam’ın düşmanlarıdırlar). Kim onları (ve aynı zihniyettekileri) veli edinirse o da onlardandır. Muhakkak ki Allah, zulmeden (böylece kendilerine ve Müslümanlara zulmeden) kavmi doğru yola iletmeyecektir.[bkz. 9/32-33; 60/8-9]
82. Şüphesiz sen, mü’minlere ve müşriklere karşı insanların en düşman olanını bulacaksın. Sevgi bakımından müminlere en yakın şey: “Biz Hıristiyanız.” diyenleri bulacaksınız. Çünkü bunların arasında keşişler (rehber alimler) ve rahipler vardır. (Hakkı ve hakikati kabul etmekte) kibirlenmezler.[30](Maide Suresi, 82. ayet)
